نجوا کنگان

کتابی در تلاش برای درک بحران اقتصادی و اجتماعی دنیای غرب

کتاب: وضعیت بحران

تالیف: زیگمونت باومن - کارلو بوردونی

نویسندگان کتاب "وضعیت بحران"( State of Crisis) حاصل کار دو جامعه شناس لهستانی Szigmont Baumann و Carlo Bordoni ایتالیایی است که در راستای گفتگو‌ی گسترده و عمیق در درک بحران اقتصادی و اجتماعی در دنیای غرب منتشر شده است ، آنها در این کتاب ایده‌های خود را بر اساس تعریف و آناتومی‌معنای بحران و سعی در درک نقش آن در بازیابی وقایع دارند. تشکیل جوامع و دولتها ، پس از تجزیه و تحلیل بحران مدرنیته و پیامدهای آن که با پایان گرفتن بحث درباره بحران دموکراسی به اوج می‌رسد.
درآغاز ، بوردونی معتقد است كه "بحران" ممكن است بیانگر امری مثبت ، خلاقانه و امیدوار کننده باشد ، زیرا نشانگر تغییر است و ممكن است پس از جدایی و فروپاشی تولدی تازه‌‌‌ای در راه باشد. همچنین ممکن است بلوغ یک تجربه جدید باشد که منجر به یک نقطه عطف در سطح شخصی ، تاریخی و اجتماعی گردد.
" بوردونی" بحران کنونی اروپا ، به ویژه بیکاری فراوان و افزایش نابرابری اجتماعی را با پیامدهای وقایع دهه اول قرن بیست و یکم پیوند داده است. به گفته وی ، این تصادفی نیست که حمله به برج‌های دوقلوی در نیویورک در سال 2001 موجبات زلزله را در بازارهای مالی فرا هم آورد و تأثیر آن تا به امروز ادامه داشته باشد. جدای از این واقعیت که "انفجار اقتصادی جدید" ناشی از جهانی سازی بوده ، که در آن شرکت‌های چند ملیتی و "آزادسازی اقتصادی مرزها" - علاوه بر تأثیر مهم بر آزادی مطلوب و ارتباطات شخصی ، منجر به مشکلات اقتصادی بزرگی نیز شده اند. "اگر بازار مالی در توکیو فروپاشد.خسارات این کشور پیامدهای مستقیمی‌در لندن یا میلان دارد و بنابراین حباب اقتصادی ناشی از اوراق بهادار پر ریسک و پر مخاطره که در آمریکای جنوبی آغاز شده ، مسئولیت جدی ترین سقوط سیستم بانکی در تاریخ را بر عهده داشته است و به اروپا راه یافته و بحران فعلی را برانگیخته است که راهی برای نجات از آن نمی‌بینیم.

اما ازسوی دیگر باومن می‌گوید: اجازه دادن به بازار آزاد افسار گسیخته برای پیش راندن سودبیشتر ، منجر به بروز بلایای اقتصادی و اجتماعی خواهد شد ، وی می‌پرسد: "آیا ما باید و آیا می‌توانیم به ابزارهای قدیمی‌که دولت در نظارت ، کنترل و مدیریت استفاده می‌کرد ، برگردیم؟ هیچ تردیدی وجود ندارد که انجام این کار شاید برای ما امکان پذیر نباشد دولت مانند گذشته نیست زیرا آنگونه که در نظر گرفته شده بود نیست...

"باومن" نیز معتقد است آنچه بحران فعلی را متمایز می‌کند این است که در دوره جدایی قدرت و سیاست در حال حاضر به این نتیجه "عدم وجود نیروی کارآمد قادر به انجام آنچه هر که مقابله با بحران نیاز دارد ،رسیده ایم، یعنی انتخاب مسیر و استفاده از درمانی است که آن انتخاب مستلزم پیگیری این گزینه است .. بویژه که در بسیاری از کشورهای غربی دیگر ایمانی به اخلاص سران و پارلمان ندارند و مردم برای اعتراض به کف خیابان مراجعه می‌کنند.

وداع طولانی با مدرنیته
"بوردونی و باومن" سپس به بحث و گفتگو درباره بحران مدرنیته می‌پردازند و بوردونی بحث را در مورد آنچه او آن را واقعیت موجود می‌داند ، یعنی عقب نشینی مدرنیته از وعده‌های خود و بی توجهی پسامدرن به آن وعده‌ها با تمسخر آغاز می‌کند. او می‌گوید ، اولین این وعده‌ها ، ایده عصر روشنگری امنیت است ،که نیست "زیرا یقین‌های بزرگی از فناوری که قادر به جلوگیری و جلوگیری از بلایای طبیعی استفروپاشیده و پیش از این واقعیت که وعده‌ی طبیعت تسلیم میشود ، سقوط کرده است" علاوه بر "بلایای اخلاقی" ناشی از فعالیت‌های نادرست انسان ، که این ممکن است از اولی خطرناک تر باشد "، در یک مسابقه برای نشان دادن مهارت‌های تخریب" بحران سازی را تشدید کرده است.
وی ادامه می‌دهد که سایر وعده‌ها نیز همان سرنوشت را یافته است مانند: حضور ضامن پیمان اجتماعی پس از نبردهای مهم سیاسی و صنفی که مطرح شد ، به "موضوع شک و تردید"دچار شده است ... این شامل کلیه اقدامات مقرر شده توسط دولت به عنوان بخشی از توافقنامه مشترک متقابل با شهروند ، برای تضمین سلامت وی ​​، حق وی برای کار ، خدمات اساسی ، تأمین اجتماعی و بازنشستگی و سالمندی است، که نادیده گرفته اند "
پسادموکراسی

در جبهه عمومی‌، بدهی‌های دولت رفاه را ناشی از فشار فزاینده افکار عمومی‌برای ارائه کالاهای اساسی و خدماتی که کیفیت زندگی را بهبود بخشیده اند ، می‌یابیم. این اتفاق در سال 2008 رخ داد.
"بوردونی" همچنین در طولانی مدت روی مفهوم "پسا دموکراسی" تمرکز می‌کند که در آن طی سیاست بیشتر با شهروندان ارتباط برقرار می‌کند و با وضعیت "ضد سیاسی" پایان می‌یابد و هشدار می‌دهد که بیگانه کردن شهروندان از مشارکت سیاسی و در نظر گرفتن سیاست "کار کثیفی است که نباید در آن دخیل باشد و باید در اختیار کسانی باشد که آن را به صورت حرفه‌‌‌ای تمرین می‌کنند". ... یک مسیر مستقیم به اقتدارگرایی "، یعنی دقیقاً مسیری که موسولینی از آن استفاده کرد اکنون در غرب بشدت رواج پیدا کرده است.
پسا دموکراسی ، همانطور که "بوردونی" می‌بیند ، "روشی پنهان است که به عنوان یک فرآیند طبیعی به تصویر کشیده می‌شود ، زیرا آزادی‌های رسمی‌را تضمین می‌کند در حالی که آنها خودرا از محتوای دموکراسی واقعی مورد ادعای قبلی خود؛ خالی کنند".

بوردونی ویژگی‌های این مرحله را در غرب به شرح زیر خلاصه می‌کند:

1- لغو قوانین حاکم بر روابط اقتصادی و کنترل پول و بازارهای مالی.

2- کاهش چشمگیر مشارکت شهروندان در زندگی سیاسی و انتخابات.

3- واگذاری وظایف دولتی و خدمات اداری به بخش خصوصی.

4- وخیم ترشدن وضعیت رفاه و محیط زیست و محدود کردن خدمات اساسی به فقرا.

5- تأثیر گروه‌های فشار که سیاست را در جهت مورد نظرشان هدایت می‌کنند.

6- انقباض سرمایه گذاری‌های عمومی.

8- حفظ عناصر صوری دموکراسی به شکلی که بوسیله‌ی جنبه‌های از آزادی آن را حفظ کند

تهیه وترجمه نجوای کنگان

منبع:
State of Crisis
by Pro Zygmunt Bauman (Author), Mr Carlo Bordoni (Con
Paperback: 172 pages
Publisher: Polity; 1 edition (July 8, 2014)
Language: English

نوع مطلب : مقاله،
برچسب‌ها : نجوای کنگان .کتابی در تلاش برای درک بحران اقتصادی و اجتماعی دنیای غرب کتاب: وضعیت بحران/ State of Crisis by Pro Zygmunt Bauman (Author)، Mr Carlo Bordoni (Con Paperback: 172 pages Publisher: Polity; 1 edition (July 8، 2014) Language: English،
لینک‌های مرتبط :